Τα τερατώματα προέρχονται από όλες τις στιβάδες των βλαστικών κυττάρων και αποτελούνται από καλά διαφοροποιημένους ιστούς σε διάταξη προσομοιάζουσα φυσιολογικά όργανα. Συμβαίνουν συνήθως στις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής, κυρίως σε ηλικίες <9 ετών και πιο συχνά στους άρρενες.

Με τον όρο τεράτωμα χαρακτηρίζονται οι όγκοι που προέρχονται από δύο ή τρεις διαφορετικές στοιβάδες βλαστικών κυττάρων. Είναι συνήθως καλά περιγεγραμμένοι, στρογγυλοί ή λοβώδεις και πολυκυστικοί, συμπιέζοντας τις παρακείμενες δομές. Το περιεχόμενο της κύστης μπορεί να είναι υδαρό, βλεννώδες ή σμήγμα. Σπανιότερα μπορεί να περιέχουν μαλλιά, τρίχες ή δόντια.

Ιστολογικά διακρίνονται σε:

Ώριμο. Αποτελείται από πλήρως διαφοροποιημένους “ενηλίκου τύπου” ιστούς με μιτωτική δραστηριότητα χαμηλή ή απούσα.
Ανώριμο. Αποτελείται από ατελώς διαφοροποιημένα κυτταρικά στοιχεία ομοιάζοντα με τους εμβρυϊκούς ιστούς. Σχετίζεται συχνότερα με πιο κακοήθη πορεία.
Τεράτωμα με κακοήθη εξαλλαγή. Αυτά είναι περιστασιακά τερατώματα που εμπεριέχουν κάποιο κακόηθες νεόπλασμα σωματικού τύπου.

Θεραπεία

Η θεραπευτική αντιμετώπιση του τερατώματος περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του υδροκεφάλου και τη χειρουργική εξαίρεση της βλάβης εφόσον αυτό είναι εφικτό.

Η ακτινοθεραπεία, η ακτινοχειρουργική (CyberKnife) και η χημειοθεραπεία έχουν συνήθως θέση στα ανώριμα τερατώματα και σε αυτά με κακοήθη εξαλλαγή.