Η Αρτηριοφλεβώδης Φίστουλα της Σκληράς Μήνιγγας (DAVM) συνιστά αρτηριοφλεβώδεις επικοινωνίες οι οποίες εμπεριέχονται ανάμεσα στα πέταλα της σκληράς μήνιγγας. Η αρτηριακή τροφοδοσία τους γίνεται από κλάδους των καρωτίδων ή των σπονδυλικών αρτηριών προτού αυτές τρυπήσουν την σκληρά μήνιγγα. Το 63% εντοπίζεται στην μετάπτωση του εγκαρσίου προς τον σιγμοειδή κόλπο με μία μεγαλύτερη επίπτωση στην αριστερή πλευρά.
Επιδημιολογικά αποτελούν το 10-15% του συνόλου των ενδοκράνιων αρτηριοφλεβωδών δυσπλασιών με τα θήλεα να εμφανίζουν μικρή επικράτηση (61%). Μέση ηλικία εμφάνισης είναι η τέταρτη και πέμπτη δεκαετία της ζωής, ενώ στα παιδιά είναι σπάνια και συνήθως αμφοτερόπλευρα.
Θεωρούνται μη συγγενείς βλάβες και η προέλευσή τους αποδίδεται σε επανασηραγγοποίηση μετά από θρόμβωση του σιγμοειδούς κόλπου λόγω χρόνιας φλεγμονής ή τραύματος. Η ινιακή αρτηρία είναι το κύριο τροφοφόρο αγγείο στις περισσότερες περιπτώσεις.
Κλινική Εικόνα
Οι αρτηριοφλεβώδεις φίστουλες της σκληράς μήνιγγας (DAVM) μπορεί να είναι ασυμπτωματικές ή να προκαλούν σφυγμώδεις εμβοές, κεφαλαλγία, οπτικές διαταραχές, ινιακό φύσημα και οίδημα οπτικών θηλών. Ο κίνδυνος αυτόματης ρήξης και αιμορραγίας είναι μικρότερος από τα AVM.
Θεραπεία της Αρτηριοφλεβώδους Φίστουλας της Σκληράς Μήνιγγας (DAVM)
Θεραπευτική αντιμετώπιση απαιτείται όταν έχουν αιμορραγήσει ή όταν προκαλούν σοβαρά συμπτώματα και νευρολογικές διαταραχές.
Το χειρουργείο ενέχει υψηλό κίνδυνο ταχείας απώλειας αίματος κατά την εκτέλεση της κρανιοτομίας και πρέπει να γίνεται σωστός προεγχειρητικός προγραμματισμός για μονάδες αίματος και πλάσματος.
Ο εμβολισμός είτε διά της τροφοφόρου αρτηρίας είτε διά των απαγωγών φλεβών είναι αρκετά αποτελεσματικός και συνήθως αποκλείει πλήρως την φίστουλα.
Η ακτινοχειρουργική (CyberKnife) εφαρμόζεται συνήθως συμπληρωματικά στο υπόλειμμα της δυσπλασίας μετά τον εμβολισμό με πολύ καλά αποτελέσματα.